Mat Ruh: Gri

Kötü, hain bir umut
Usulca yerleşti içime
Beyin kıvrımlarımda dolanan bir ses artık
Duvarları duyamıyorum
Umut kulağımı sağır ediyor
İçim onu kusmak istiyor
Harf harf kusmak
Onun dili başka, harfleri başka
O yüzden uyuşmuyor gerçeklerle
Kötü, hain, gri bir umudun içindeyim
Duruyorum
Zaman umudun kapı komşusu
Mavi mavi gerçekler çarpıyor yüzüme
Yüzün kayboluyor hızlıca
Önce sarı bir ışık sarıyor yüzünü
Sonrası karanlık
Sen yok oluyorsun, sesin yok oluyor
Beyaz bir boşluğa düşüyorum
Duruyorum
Siyaha doğru uçmak istiyorum
Seni kaybettiğim karanlığa
Uçamıyorum, duruyorum
Kötü, hain, gri bir umut içinde
Ölümü bekliyorum...














Kalbimin en mat yerinden...